ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ : Χάρτες και ιδεολογίες. Οι προσανατολισμοί των χαρτών και οι τύχες των λαών
περισσότερα: http://www.kathimerini.gr/1010210/gallery/politismos/vivlio/ki-an-o-vorras-vriskotan-ston-noto?fbclid=IwAR37-eZAtyazSpDKqRaywvJQG2y208Hw37ASGU3KXEg_JsrpPB9bBLGVDE4
Το κεντρικό θέμα του βιβλίου «Χάρτες και ιδεολογίες» του Βαγγέλη Πανταζή παραμένει εν πολλοίς ανεξερεύνητο, είκοσι οκτώ χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή του (από τις εκδόσεις Κάλβος) και μολονότι η διεθνής βιβλιογραφία έχει εμπλουτιστεί σημαντικά ως προς το ζήτημα της ιδεολογικής φόρτισης της χαρτογραφίας.
................................................................................................................................................................
Πρόκειται για ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα του οποίου η αξία δεν περιορίζεται στην τυχόν απάντηση του βασικού ερωτήματος. Ο συγγραφέας με τρόπο απολύτως κατανοητό και ενίοτε παιγνιώδη παράγει ένα πλήθος οξυδερκών συσχετισμών και καινοτόμων ερμηνειών για ποικίλα ζητήματα, οι οποίες προέρχονται τόσο από το παρελθόν, τους αρχαίους πολιτισμούς μακρινών ηπείρων και την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, τον χριστιανικό Μεσαίωνα και την εποχή των Φώτων, όσο και τον σύγχρονο κόσμο, αντλώντας ερεθίσματα και επιχειρήματα κυριολεκτικά από παντού: από γελοιογραφίες μέχρι τους κλασικούς της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας και από προφορικές μαρτυρίες μέχρι τη Θεωρία της Σχετικότητας. Η έφεση του συγγραφέα στη διεπιστημονική έρευνα και στο να υποβάλει σε κριτική τους πάντες και τα πάντα, χωρίς δεσμεύσεις, εξαρτήσεις και εκπτώσεις είναι τα στοιχεία εκείνα που κάνουν το βιβλίο αυτό, όπως και το υπόλοιπο συγγραφικό έργο του Πανταζή, πολύτιμο.
Σε μια εποχή ενίοτε στείρας υπερεξειδίκευσης και ιδρυματικής περιχαράκωσης της επιστήμης, ο Βαγγέλης Πανταζής υπήρξε το πρότυπο του ανεξάρτητου, αδέσμευτου και τολμηρού διανοητή, που γνώριζε καλά ότι η πεμπτουσία της διανοητικής εργασίας είναι η πνευματική ελευθερία και πως οι μεγάλες τομές στην επιστήμη προκύπτουν κατεξοχήν μέσα από την εποπτεία της ευρύτερης εικόνας. Απόπειρες καινοτόμου και ρηξικέλευθης διεπιστημονικής έρευνας στις ανθρωπιστικές/αρχαιογνωστικές επιστήμες παραμένουν σπάνιες στην Ελλάδα, ενώ οι λίγοι εκπρόσωποί της αντιμετωπίζονται δυστυχώς από μια σημαντική μερίδα του εγχώριου πανεπιστημιακού κατεστημένου είτε με άκριτη επιφύλαξη είτε με κάποια αφ’ υψηλού αδιαφορία.
περισσότερα: http://www.kathimerini.gr/1010210/gallery/politismos/vivlio/ki-an-o-vorras-vriskotan-ston-noto?fbclid=IwAR37-eZAtyazSpDKqRaywvJQG2y208Hw37ASGU3KXEg_JsrpPB9bBLGVDE4
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου