"Φοβάσαι τις γιορτές;"

του Σπύρου Σεραφείμ
Πέρασε πολλές ώρες με δικούς σου ανθρώπους, με συγγενείς, φίλους, συναδέλφους, γείτονες, με όποιους -τέλος πάντων- θα μπορέσεις να ξεχάσεις για λίγο τα βαρίδια της ζωή σου, τα υπόλοιπα, τα χρωστούμενα, τα χρέη σου, την «ασχήμια» πλάι σου. Όσο και να τα σκέφτεσαι δεν πρόκειται να διορθωθούν, χριστουγεννιάτικα. Κάνε πράγματα για να ξεχαστείς, δες ταινίες, άκου μουσικές, πήγαινε βόλτες, δες αγαπημένα πρόσωπα, που μπορείς να πεις μια κουβέντα. Άδειασε το μυαλό σου, το πανάρχαιο αυτό "γιατροσόφι" πάντα πιάνει, είναι αποτελεσματικό. Κάνε και μια ευχή, ότι όλα θα διορθωθούν στη ζωή σου – και, ποιος ξέρει, μπορεί και να πιάσει.

Κάθε χρονιά, τα ίδια. Ο κόσμος χαίρεται γύρω σου που «ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά-χέι», αλλά εσύ έχεις «εορτοφοβία»...
Σε αυτόν τον πλανήτη, υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που αδημονούν για την έλευση της χριστουγεννιάτικης περιόδου. Κάνουν μήνες πριν τα σχέδιά τους για τις γιορτές, ακριβώς την ίδια στιγμή που στολίζουν το σπίτι τους με λαμπάκια, μπάλες και Άγιους Βασίληδες κασκαντέρ που σκαρφαλώνουν στις στέγες. Εσύ, όμως, είσαι από τους «άλλους». Εκείνους που θλίβονται, που μελαγχολούν και μόνο στη θέα ενός μελομακάρονου και βασανίζονται από άγχος για τους εορτασμούς της γέννησης του Θεανθρώπου. Πιθανώς, να έχεις εορτοφοβία -οι ειδικοί έτσι το λένε- που είναι κάτι που χτυπάει χωρίς διακρίσεις έναν στους δύο εργαζόμενους - αφού ο Δεκέμβρης αποτελεί τον πιο στρεσογόνο μήνα, λόγω του αυξημένου φόρτου εργασίας, «να κλείσουμε τη χρονιά, παιδιά, πάμε».
Αλλά μπορεί και να μην έχεις δουλειά, όμως τα συμπτώματα είναι ακριβώς τα ίδια. Νιώθεις ο παρείσακτος/η της γιορτής που στήνεται δίπλα σου. Θέλεις να λάβεις κι εσύ μέρος στο πάρτι, αλλά κάτι μέσα σου σε κρατά, δε σε αφήνει να χαρείς. Από την άλλη, έχεις δεν έχεις δουλειά, παρατηρείς τι γίνεται γύρω σου, το πόση ανέχεια υπάρχει στον κόσμο δίπλα σου και αυτό σε καταβάλλει ακόμα περισσότερο. Πώς μπορείς να γιορτάσεις, όταν υπάρχει τόση δυστυχία γύρω μας;
Μην τρελαίνεσαι, δεν είσαι μόνος. Ευτυχώς ή δυστυχώς, είμαστε πολλοί που νιώθουμε τα ίδια με σένα. Δεν ξεκινάμε με την πρόθεση να νηστεύουμε τους ανθρώπους, να είμαστε γκόθικ, μεσαιωνικοί κατά τα λαμπερά Χριστούγεννα, οι καταστάσεις ολούθε τα φέρνουν έτσι που χρωστάμε στη γιορτή. Της χρωστάμε χαρά, αλλά μας χρωστάει κι εκείνη. Βασικά, νιώθουμε ότι για να ήταν πανανθρώπινη η γιορτή, θα έπρεπε να μπορεί να γιορτάσει όλος ο πλανήτης με γέλιο και όχι με οιμωγές.

Μη σε παίρνει από κάτω, όμως, και πάρε μια δωρεάν συμβουλή - θα κάνω το ίδιο: Πέρασε πολλές ώρες με δικούς σου ανθρώπους, με συγγενείς, φίλους, συναδέλφους, γείτονες, με όποιους -τέλος πάντων- θα μπορέσεις να ξεχάσεις για λίγο τα βαρίδια της ζωή σου, τα υπόλοιπα, τα χρωστούμενα, τα χρέη σου, την «ασχήμια» πλάι σου. Όσο και να τα σκέφτεσαι δεν πρόκειται να διορθωθούν, χριστουγεννιάτικα. Κάνε πράγματα για να ξεχαστείς, δες ταινίες, άκου μουσικές, πήγαινε βόλτες, δες αγαπημένα πρόσωπα, που μπορείς να πεις μια κουβέντα. Άδειασε το μυαλό σου, το πανάρχαιο αυτό "γιατροσόφι" πάντα πιάνει, είναι αποτελεσματικό. Κάνε και μια ευχή, ότι όλα θα διορθωθούν στη ζωή σου – και, ποιος ξέρει, μπορεί και να πιάσει.
Και πες μου, πες μου, αν θέλεις, τι φοβάσαι τις γιορτές. Ορίστε, εγώ το αποκάλυψα ήδη. Φοβάμαι να μην περάσω γιορτές χωρίς τους ανθρώπους που αγαπάω – αλλά θα το νικήσω, πού θα πάει.
«Χρόνια πολλά», λοιπόν, βασικά σου εύχομαι «χρόνια καλά» - χωρίς εισαγωγικά. Χρόνια δίχως φόβους, δηλαδή, έτσι;
πηγή: protagon.gr

Σχόλια