"Με αφορμή την ημέρα περιβάλλοντος……γιατί τελικά είναι υπόθεση όλων μας …"

 της Ελισάβετ Φράγκου                               
                                                                                

Γιατί μάνα Γη δεν είσαι ατελείωτη?

Γιατί δε δίνεις απλόχερα ότι και όσα

σου ζητάμε?

Κακομαθημένα παιδιά σου εμείς

πιστέψαμε στο κέρας της Αμάλθειας

που, όμως ήταν ένα χοντροκομμένο ψέμα

και αποδιωχτήκαμε με πύρινη ρομφαία

από τον Παράδεισο των απολαύσεων χωρίς μέτρο.

Παραβλέποντας την ανθρώπινη ουσία μας,

αμαρτήσαμε...

Υβριστές της αρμονίας, ανίδεοι και άξεστοι,

ξεχάσαμε το πολυτιμότερο: την ισορροπία.

Έχει  αναλωθεί, πολύ  μελάνι  και  χαρτί  τα  τελευταία  χρόνια , ώστε  όλοι  μας  να  κατανοήσουμε  το  πραγματικό  περιεχόμενο  της  ανάπτυξης .

Την  απάντηση, όπως  πάντα, την  είχε  έτοιμη  η  φύση .

Την  αγνοούσαμε  επιδεικτικά  στην  παντογνωσία  μας . Αρμονία  και  ισορροπία , οικονομία  πόρων  και  ζωής  σε  αέναη  κίνηση  με  φόντο  την  ικανοποίηση  των  βασικών  αναγκών…και  τελικά  υποχρεωθήκαμε  από  την  ίδια  να  καταλάβουμε  ότι  είμαστε  μέρος  της  και  όχι  το  σύμπαν .

Ακόμα  και  σήμερα, με  εγωκεντρική  διάθεση, ως  διέξοδο  στα  αδιέξοδα  που  έχουμε  οδηγηθεί, δίνουμε  περιεχόμενο  στην  ανάπτυξη, έτσι  όπως  θέλουμε  να  είναι …και  την  ονομάζουμε  αειφόρο  η  βιώσιμη …γιατί  επιτέλους  σκεφτόμαστε  και  τις  επόμενες  γενιές …τα  παιδιά  μας …δηλαδή  το  αυτονόητο  ως  οφείλαμε .

Έστω  και έτσι!!!

   Είμαστε  στο  σωστό  δρόμο, αφού  η  ανάπτυξη  καθίσταται  βιώσιμη  έχοντας  περιβαλλοντική  αφετηρία  και  προσβλέπει  στην  κοινωνική  και  οικονομική  εξέλιξη, αναθεωρώντας  τον  τρόπο  με  τον  οποίο  αναπτύσσεται  ο  πολιτισμός  μας .  

    Καλούμαστε,  να  επαναπροσδιορίσουμε  τον  τρόπο  με  τον  οποίο  αντιλαμβανόμαστε  το  τρίπτυχο  άνθρωπος – κοινωνία – φύση  και  τελικά  εφόσον  το κατανοήσουμε,  διαπιστώνουμε  ότι, κατά  βάση, πρέπει πρωτίστως  να  συμφωνήσουμε σε ζητήματα  ηθικής  και  αρχών  . 

    Είναι  ώρα  ευθύνης  και  υποχρέωση  όλων  μας  να  τοποθετηθούμε  στην  κρίση  του  πολιτισμού  μας, που  αγνόησε  την  πολυπλοκότητα  της  φύσης  και  πέρασε  στο  περιθώριο  την ανθρώπινη  ύπαρξη, προκειμένου  να  μεγιστοποιήσει  τα  οικονομικά  οφέλη .

    Ήρθε  η  ώρα  να  γίνουν  πράξη οι  αρχές  που  προέκυψαν  στη  Διεθνή   Συνδιάσκεψη  του  Ρίο (1992)   και  περιλαμβάνονται  στην  Ατζέντα  21 με  πάνω  από  2500  προτάσεις  για  δράση.

Νέες  πολιτικές , για  την  καταπολέμηση  της  φτώχειας , την  αλλαγή  των  προτύπων  παραγωγής  και  κατανάλωσης, την  προστασία  και  βιώσιμη  διαχείριση  των  φυσικών πόρων, την προστασία  της  ατμόσφαιρας, των  ωκεανών, της  βιοποικιλότητας, την αποτροπή της  αποψίλωσης  των  δασών  και  την  προώθηση  της  βιώσιμης  γεωργίας  είναι  μονόδρομος .

Το  αύριο  έγινε  χθες  και  αυτό  με  ευθύνη  δική μας .

Ολιγωρία  και  συμψηφισμοί  μας  οδήγησαν  στο  σήμερα.

Ξεκινάμε  τοπικά, ο  καθένας  για  τον  τόπο  μας  και  όλοι  μαζί  θα  επιβάλλουμε  την  ‘’αγανάκτησή ‘’ μας  πολιτική .

Συμμετέχουμε, συνεργαζόμαστε, συγκρουόμαστε  αξιοποιώντας  τα  εχέγγυα  της  δημοκρατίας,  ώστε  οι  αποφάσεις  που  μας  αφορούν  να προέρχονται  από  συλλογική  δράση  γιατί  μόνον  τότε  είναι  ισχυρές  και  εφαρμόσιμες .

Πρέπει  να  γίνουμε  μέρος  της  λύσης  και  όχι  παρατηρητές  αυτής .   

    Μια  τέτοια  ιδεολογική  βάση, εξασφαλίζει τις ανθρωπιστικές  αξίες  στο  πολιτικό, οικονομικό  και  κοινωνικό  περιβάλλον, τη  συνετή  χρήση  των  φυσικών  πόρων  αλλά  και  την  ανάπτυξη  μιας  κοινωνίας  με  ανθρωπινότερο  πρόσωπο  και  υγιέστερες  μεταξύ  μας  σχέσεις.

                  

  *Οι στίχοι της εισαγωγής είναι από το βιβλίο του Α. Γεωργόπουλου:Γη ένας μικρός και εύθραυστος Πλανήτης)

Ελισάβετ Φράγκου 
Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων                                                 
Π/θμιας  Εκπαίδευσης Π.Ε. Πέλλας