της Ελισάβετ Φράγκου
Wassily Kandinsky |
Δυστυχώς σαν κοινωνία έχουμε χάσει το «μέτρο», αρνούμενοι να επιβραβεύσουμε την αξία και να μπούμε στον κόπο για αναζήτηση του ορθού και λογικού.
Ως πολίτης και μη παθητικός δέκτης των όσων συμβαίνουν και ακούγονται γύρω μου, οφείλω να μη μείνω αμέτοχη στην ανευθυνότητα, μιζέρια, κακεντρέχεια και γενικά στην αρρωστημένη ατμόσφαιρα που αναπνέουμε.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αναφέρομαι γενικότερα σε εκείνα τα «μικρά ανθρωπάκια» , τα άχρωμα παπαγαλάκια που μέσα στη λαίλαπα της συγκυρίας που βιώνουμε βρήκαν το περιβάλλον ώριμο να σπείρουν τη σαπίλα τους, τη χυδαιότητα και τη μικροψυχία τους. Στην προσπάθειά τους να εκτονώσουν τα απωθημένα κόμπλεξ τους, να καλύψουν τη φανερή ανικανότητά τους, πολεμούν πρόσωπα και ιδέες με ανήκουστη χυδαιότητα, ανακυκλώνοντας τη μίζερη μικροπολιτική τους παρουσία.
Δηλώσεις που καλλιεργούν ένα κλίμα ανεπάρκειας στη διαχείριση των προβλημάτων δημιουργούν ανασφάλεια στους πολίτες και ένα αίσθημα ακυβερνησίας και έλλειψης διοίκησης.
Θα συμφωνήσουμε πιστεύω όλοι, πως βιώνουμε μια γενικότερη κρίση αξιών και πολιτικής ηθικής.
Οφείλουμε όμως, ως πολίτες να εντοπίσουμε τις περιπτώσεις όπου το πολιτικά και ηθικά ασήμαντο, γίνεται σημαντικό και αδειάζει το πραγματικό, εξανεμίζει τις ιδέες και τα οράματα, αιμορραγεί και εξαθλιώνει την πολιτική και την ηθική. Η απουσία αυτή γίνεται ολοένα πιο αισθητή, με αποτέλεσμα πολύ εύκολα να αναπτύσσονται και να προβάλλονται με προκλητική αναίδεια πρακτικές Γκαιμπελικές, πολιτικές λαϊκίστικες. Ο Β. Ραφαηλίδης έγραφε: «Ο φασισμός είναι λαϊκισμός και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός.» …δυστυχώς στις μέρες μας οι λαϊκίζουσες τακτικές καλλιεργούνται εντέχνως.
Στην μικρή κοινωνία μας ας μην αφήσουμε αυτήν την κρίση να μεγαλώσει. Είναι χρέος όλων μας να πάμε τον τόπο μας μπροστά. Ο καθένας από το δικό του μετερίζι και τη δική του μικρή ή μεγάλη δύναμη.
Κατά τον Αριστοτέλη βασικός στόχος της Πολιτικής ως ύψιστης ανθρώπινης τεχνικής της οργανωμένης κοινής συμβίωσης των πολιτών, πρέπει να είναι η επίτευξη της ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ τους, μέσω των αρχών και των αξιών της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ & ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΗΘΙΚΗΣ.
Ας μην επιτρέψουμε να κατρακυλήσει η πολιτική ζωή της πόλης μας σε αυτό το επίπεδο. Εξαρτάται από όλους μας, πολίτες και πολιτικούς. Ελπίζω ότι θα το αποτρέψουμε γιατί η Έδεσσα και οι πολίτες της διακρίνονται για την κουλτούρα, τον πολιτισμό και τα δημοκρατικά «πιστεύω»
Πολύ ωραία τα λέτε κα Φράγκου, αλλά λένε ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Δυστυχώς δυο χρόνια τώρα, ζούμε πρωτόγνωρα πράγματα στην πόλη μας. Στην αρχή, μπερδεύτηκα. Μετά, δεν θα πω ψέματα, πίστεψα. Στο τέλος ψήφισα. Τώρα κάθε μέρα βλέπω τη διαφορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο ακόμη θα αφήσουμε να καταστρέφουν. Τα ψέματα και η υποκρισία δεν έχουν τελειωμό. Το τελευταίο βέβαια ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι.
Για να δούμε τι άλλο θα μας πουν;
Μπάμπης
Δυστυχώς ο γαλαζο-κόκκινος φασισμός χτυπά κόκκινο. Οι μεν απο γεννέσεως του κράτους με τις ελληνικές σημαίες περί των ΜΑΤ-ΜΕΑ (πρωην ΜΑΥ-Ταγματασφαλίτες κλπ) και κάπου ενδιάμεσα τα μαχαίρια, οι δε σύγχρονοι μεταπολιτευτικοί με τα κόκκινα παλούκια μπαίνουν και διαλύουν συμβούλια. Οι πατριώτες γίνανε παρτι-ώτες για την 'παρτι' τους. Δυστυχώς μέχρι όλοι αυτοί να θρηνήσουν τα παιδιά τους θα υπερισχύει το δίκαιο της ισχύος και όχι το δίκαιο του πνεύματος. Στα καθ' ημάς η Έδεσσα είναι μια μικρογραφία του συστήματος. 1,5 χρόνο δεν μπόρεσε να κάνει ρύθμιση χρεών ο δήμαρχος με απώτερο στόχο να τα φορτώσει στον προηγούμενο δήμαρχο το οποίο και θα σταυρώσει λίγο πριν τις επόμενες εκλογές για να πει καθάρισα (όπως τα σπίτια στο Βαρόσι) και ο επόμενος 'άλλος' δήμαρχος θα πει δεν υπάρχει μία άρα δράση καμία. Μετά ο απλός πολίτης που θα πεί ... εεε ρε μασταγκάρκα που τους χρειάζεται, θα είναι φασίστας ή λαϊκιστής; Βαδίζουμε πλέον σε επικίνδυνα μονοπάτια και η μόνη λύση είναι να είμαστε απλά ενεργοί πολίτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την εκπαίδευση των μεγαλόσταυρων ελληνορθόδοξων και των υπηκόοων ανευ δημιουργίας σκέψεως που είχαμε ανέκαθεν δεν νομίζω ότι μπορούμε να φύγουμε απο το λαϊκισμό ο οποίος ρέπει αν και σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί το βασικό όχημα της οχλοκρατίας και του φασισμού. Θέλουμε άλλο σύνταγμα, άλλη εκπαίδευση, άλλη κατεύθυνση. Ποιός θα τα κάνει όλα αυτά για εμάς αν όχι εμείς οι ίδιοι; Εμείς έχουμε το πρόβλημα, εμείς πρέπει να το λύσουμε σε ένα κόσμο που κινείται πολύ γρήγορα. Εχουμε δει τι γίνεται παραπέρα οι μονίμως μίζεροι και φραγκολεβαντίνοι Έλληνες πολίτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λαικισμός αποτελεί την σημαντικότερη παθογένεια και έκφραση, της μικροαστικής μας συμπεριφοράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη προσπάθεια να γίνουμε χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, συντηρώντας το δικαίωμα στην έλπιδα, ότι ο καθένας κάποτε θα γίνει αστός και θα κερδίσει την πολυπόθητη αναγνώριση(από ποιούς άραγε;)χάσαμε στο δρόμο τον εαυτό μας, κυρίως όμως τη ζωή μας.
Μπλέξαμε τα δύσκολα με τα εύκολα ,την ηθική με την φαυλότητα,την αξιοπρέπεια με την ιδιοτέλεια,την συνδρομή με τη συναλλαγή, κινηθήκαμε στη ζώνη του λυκόφωτος, σκιές απρόσωπες, που ο καθένας μας νόμισε πως η σκιά του είναι και το μπόι του.
Και τελικά ξεπουληθήκαμε!
Όποια φωνή σ΄αυτό το περιβάλλον για αναβάπτισή μας σε αρχές απωθημένες φάνταζε γραφική.Αχός από πηγάδι που αχρηστεύσαμε, κυνηγώντας την εφημεριότητα της δυτικότροπης ευημερίας.
Έτσι,αφήσαμε και αλωθήκαμε και δυστυχώς τώρα πρέπει να ξαναζήσουμε την ιστορία, με όλα τα εξαπτέρυγα γύρω, να θολώνουν τη σκέψη μας.
Είναι η ώρα για επανεκκίνηση, reset και πάμε λίγοι στη αρχή, ποτάμι μετά....γιατί έτσι γίνεται πάντα.
Άλλωστε βαθιά μέσα μας όλοι καταδικάζουμε τον λαικισμό και πολύ περισσότερο τα αποτελέσματά του (φασισμός).
"Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά"
ΑπάντησηΔιαγραφήΟδ. Ελύτης
το '10 ως μακεδονιστές φασίστες και για την εποχή εθνικιστές ανακαλύψανε κάποιοι βουτυρομπεμπέδες της Αθήνας τις νέες (ακόμη & σήμερα) χώρες
ΑπάντησηΔιαγραφήτο '20 επιτεθήκαμε στις τελικά ΄χαμένες πατρίδες'
το '30 μάθαμε τους σφαγμένους απο το Μεταξά κομμουνιστές
το '40 γνωρίσαμε την αντίσταση και τους ΜΑΥδες συστημιστές
το '50 τους Καραμανλικούς αλχημιστές
το '60 τους Χουντικούς αυτο-σωτήρες σωβινιστές
To '70 ανακαλύψαμε ότι είμαστε αντιμπεριαλιστές, το '80 σοσιαληστές του σοσιαληστρικού σοσιαλμαζοχισμού,
το '90 ελληνορθοδοξιστές διαμαρτυρόμενοι στα υστερικά συλλαλητηρια,
το '00 φουσκογεμιστές του χρηματιστηρίου και το '10 αντιδανειστές της χρεωκοπημένης μας συμφοράς
το '20 ... φασίστες. Η εκπαίδευση μας έχει ολοκληρωθεί. Αν διαβάσει κανείς τους νόμους της παιδείας θα το καταλάβει. Το σύστημα της διδασκαλίας είναι η διδασκαλία τους συστήματος (απο τοίχο ανωνύμου Έλληνος). Μην απορούμε λοιπόν τους αφήσαμε ... καλά να πάθουμε!