της Ίνας Ταράντου
Τα πράγματα είναι αλήθεια, κωμικοτραγικά. Έβλεπα τον Βενιζέλο
στις 6 το πρωι να λέει πάλι κάτι περί ευθύνης που πρέπει όλοι να αναλάβουμε και
ομολογώ μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Κι αμέσως μετά σκάει ο Καρατζαφέρης με
στίχους του Καβάφη και ένα τραγούδι των Beatles - και τότε αναφώνησα
δυνατά σαν τρελή μέσα στο σπίτι: «Θέε μου που ζούμε; Ποιοί ρυθμίζουν τις
τύχες μας; Ποιοί καθορίζουν το μέλλον των παιδιών μας;».
Ο ένας βγήκε μπροστά στην κάμερα, σοβαρός σοβαρός, καθότι
προετοιμάζεται και για αρχηγός ενός, πρώην, μεγάλου κόμματος, ζήτημα είναι αν
θα πιάσει το 9% στις εκλογές σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Ανάμεσα στις δηλώσεις του
Βενιζέλου ξεχώρισα τη φράση: πρέπει να κοιτάξουμε τον κόσμο κατάματα. Μα καλά
όταν λες έστω και σε έναν άνθρωπο (αυτόν που βρήκε δουλειά, όχι τον άνεργο) να
ζήσει με 460 ευρώ καθαρά το μήνα, πως είναι δυνατόν να μην ντρέπεσαι και
να μπορείς να τον δεις κατάματα;
Κατάματα θα μπορείς κύριε πολιτικέ μου, να με κοιτάξεις μόνο αν μου πεις την αλήθεια για το ποιός μας έφτασε ως εδώ, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν μου δώσεις όλα τα ονόματα των συναδέλφων σου που έκαναν τόσα χρόνια τις ρεμούλες και τώρα κάθονται ήσυχα ήσυχα σε κάποια γωνιά να μην τους πάρουν χαμπάρι, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν στείλεις στη φυλακή έστω και έναν από εκείνους οι οποίοι κάθονταν στα έδρανα της Βουλής και έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, κατάματα θα μπορεις να με κοιτάξεις όταν μου πεις ότι περιόρισες τις δαπάνες του κράτους στο μισό, όταν κόψεις τους δικούς σας μισθούς στο ένα τρίτο, γιατί εγώ να μπορώ να ζήσω με 460 ευρώ το μήνα κι εσύ να μην μπορείς να πέσεις κάτω από τις 4χιλιάδες;
Κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν τα δικά σου παιδιά θα πηγαίνουν στο ίδιο δημόσιο σχολείο με τα δικά μου, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν παύσουν οι αστυνομικοί να παρέχουν προσωπική ασφάλεια σε όλους εσάς, γιατί εμένα να μπαίνουν σπίτι μου και να με ληστεύουν κι εσύ να έχεις συνοδεία μέχρι και στην τουαλέτα;
Κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν οι 300 (οι περισσότεροι χαραμοφάηδες), γίνουν 150 ικανοί και δουλευταράδες, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις αν μου πεις γιατί ακόμη και αυτήν την κρίσιμη ώρα όπου ο κόσμος ματώνει κι εσεις κάνετε ότι νοιάζεστε, οι βουλευτές του κόμματος σας τρώγονται για τα εσωκομματικά, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν ανοίξεις τα εγκαταλελειμένα κτίρια στο κέντρο της Αθήνας και βάλεις μέσα όλους τους άστεγους για να μην πεθαίνουν από το κρύο. Και η λίστα θα μπορούσσε να είναι πολύ πολύ μεγάλη. Μέχρι να τα κάνετε όλα αυτά, μην τολμήσετε να με κοιτάξετε κατάματα γιατί η αηδία και η οργή μου θα σας πνίξει.
Όσον αφορά στον άλλο κύριο, τώρα τι να πω. Θα μιλήσω κι εγώ με στίχους του Καβάφη: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες την πολλή συνάφεια του κόσμου, μες τις πολλές κινήσεις και ομιλίες».
Κατάματα θα μπορείς κύριε πολιτικέ μου, να με κοιτάξεις μόνο αν μου πεις την αλήθεια για το ποιός μας έφτασε ως εδώ, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν μου δώσεις όλα τα ονόματα των συναδέλφων σου που έκαναν τόσα χρόνια τις ρεμούλες και τώρα κάθονται ήσυχα ήσυχα σε κάποια γωνιά να μην τους πάρουν χαμπάρι, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν στείλεις στη φυλακή έστω και έναν από εκείνους οι οποίοι κάθονταν στα έδρανα της Βουλής και έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, κατάματα θα μπορεις να με κοιτάξεις όταν μου πεις ότι περιόρισες τις δαπάνες του κράτους στο μισό, όταν κόψεις τους δικούς σας μισθούς στο ένα τρίτο, γιατί εγώ να μπορώ να ζήσω με 460 ευρώ το μήνα κι εσύ να μην μπορείς να πέσεις κάτω από τις 4χιλιάδες;
Κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν τα δικά σου παιδιά θα πηγαίνουν στο ίδιο δημόσιο σχολείο με τα δικά μου, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν παύσουν οι αστυνομικοί να παρέχουν προσωπική ασφάλεια σε όλους εσάς, γιατί εμένα να μπαίνουν σπίτι μου και να με ληστεύουν κι εσύ να έχεις συνοδεία μέχρι και στην τουαλέτα;
Κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν οι 300 (οι περισσότεροι χαραμοφάηδες), γίνουν 150 ικανοί και δουλευταράδες, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις αν μου πεις γιατί ακόμη και αυτήν την κρίσιμη ώρα όπου ο κόσμος ματώνει κι εσεις κάνετε ότι νοιάζεστε, οι βουλευτές του κόμματος σας τρώγονται για τα εσωκομματικά, κατάματα θα μπορείς να με κοιτάξεις όταν ανοίξεις τα εγκαταλελειμένα κτίρια στο κέντρο της Αθήνας και βάλεις μέσα όλους τους άστεγους για να μην πεθαίνουν από το κρύο. Και η λίστα θα μπορούσσε να είναι πολύ πολύ μεγάλη. Μέχρι να τα κάνετε όλα αυτά, μην τολμήσετε να με κοιτάξετε κατάματα γιατί η αηδία και η οργή μου θα σας πνίξει.
Όσον αφορά στον άλλο κύριο, τώρα τι να πω. Θα μιλήσω κι εγώ με στίχους του Καβάφη: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες την πολλή συνάφεια του κόσμου, μες τις πολλές κινήσεις και ομιλίες».
πηγή: protagon.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου