Έχω την αίσθηση ότι ζούμε την από καιρό, όπως φαίνεται, αντικατάσταση της πολιτικής εξουσίας με την οικονομική εξουσία. Η σχεδόν ταυτόχρονη αλλαγή εξουσίας στην Ελλάδα και την Ιταλία σηματοδοτεί μια νέα εποχή, όπου η οικονομία φαίνεται ότι κερδίζει τον πόλεμο.
Ταυτοχρόνως, όμως, το παρελθόν αποκτά μεγαλύτερη σημασία, τείνοντας να αντικαταστήσει τον παρόντα χρόνο.
Το παρόν υπάρχει για τους περισσότερους ανθρώπους σε συνισταμένη με το παρελθόν. Ένα μακρινό ή ένα κοντινό παρελθόν που εξουσιάζει ή και ορίζει πολλές φορές το παρόν, διαστρεβλώνοντας τη σημασία του παρόντος.
Σε στιγμές κρίσης προσωπικής ή συλλογικής, το παρελθόν κινείται βίαια σαν σωσίβιο σε κάθε στιγμή που οι άνθρωποι ή οι κοινωνίες- για λόγους που δεν ελέγχουν απολύτως- χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους.
Και τότε συμβαίνει το κακό. Χάνεται η αντίληψη της κριτικής σκέψης και μέσα σε αυτήν τη θολούρα ξυπνούν δυνάμεις σκοτεινές, που όλοι εμείς ωραιοποιούμε μέσα στο μυαλό μας, ελπίζοντας να μας σώσουν. Είναι μια διαδικασία που μοιάζει με τον έρωτα.
Ανεξέλεγκτες δυνάμεις σε σπρώχνουν με βιαιότητα σε μη ελεγχόμενες συνθήκες συνείδησης που γεννιώνται από τα βάθη της γονιδιακής μνήμης.
Όταν οι κοινωνίες βρέθηκαν σε αυτές τις συνθήκες, συνέβησαν πολύ θετικά πράγματα αλλά και τεράστιες καταστροφές.
Στην Ελλάδα ο Εμφύλιος και η Χούντα ήταν δύο στιγμές τραγικές, όπου στην πρώτη ξαναζωντάνεψε ο Κάιν στην συνείδηση των Ελλήνων, και στη δεύτερη ξαναγεννήθηκε ο Εφιάλτης!!
Σήμερα τι ξαναξύπνησε από το παρελθόν;
Η Δημοκρατική εκπροσώπηση των πολιτών της Ευρώπης μειώνεται. Στην περίπτωση της Ιταλίας, είναι σοκαριστική η πλήρης αντικατάσταση της πολιτικής εξουσίας από τεχνοκράτες που ανέλαβαν την εξουσία της χώρας. Μιας χώρας που γέννησε τον Τολιάτι, τον Γκράμσι, τον Μόρο και πολλούς άλλους μεγάλους πολιτικούς που δίδαξαν την Ευρώπη πολλές φορές, αλλά και βοήθησαν να εξελιχθούν αξίες και ιδέες σε πολιτικό αλλά και οικονομικό επίπεδο.
Οι τεχνοκράτες, με σαφείς πολιτισμικές επιρροές από την κουλτούρα της Goldman Sachs και άλλων οικονομικών founds, ανέλαβαν την εξουσία όχι με εκλογές αλλά λόγω της ανόδου των spreads των ιταλικών ομολόγων.
Οι εκβιασμοί, ακόμη και προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ελλάδος να προσυπογράψει όρους μιας σύμβασης που δεν έχει ακόμη γραφτεί, μας δίνει την εικόνα που μοιάζει με φίλμ επιστημονικής φαντασίας.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι οι διαμορφωτές της δημόσιας γνώμης στην Ιταλία, αλλά και στην Ελλάδα, βρίσκουν φυσιολογικά αυτά που συμβαίνουν. Και οι λαοί, άνθρωποι που δούλεψαν σκληρά για την εμπέδωση της Δημοκρατίας, συμφωνούν με συντριπτικά ποσοστά στην ανάληψη της εξουσίας από υπαλλήλους των οργανισμών της οικονομίας, οι οποίοι δημιούργησαν αυτό που σε προηγούμενο κείμενο ονομάζω «εννοιολογική οικονομία». Μια οικονομία που βασίζεται στην αυτοαναφορικότητα και στην εξαφάνιση της πραγματικής οικονομίας.
Εννοείται, βεβαίως, ότι δεν μιλάω ως ειδικός στα θέματα οικονομίας και μόνο διαισθαντικά μπορώ να προσδιορίσω τα δεδομένα του πραγματικού χρόνου.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι οι διαμορφωτές της δημόσιας γνώμης στην Ιταλία, αλλά και στην Ελλάδα, βρίσκουν φυσιολογικά αυτά που συμβαίνουν. Και οι λαοί, άνθρωποι που δούλεψαν σκληρά για την εμπέδωση της Δημοκρατίας, συμφωνούν με συντριπτικά ποσοστά στην ανάληψη της εξουσίας από υπαλλήλους των οργανισμών της οικονομίας, οι οποίοι δημιούργησαν αυτό που σε προηγούμενο κείμενο ονομάζω «εννοιολογική οικονομία». Μια οικονομία που βασίζεται στην αυτοαναφορικότητα και στην εξαφάνιση της πραγματικής οικονομίας.
Εννοείται, βεβαίως, ότι δεν μιλάω ως ειδικός στα θέματα οικονομίας και μόνο διαισθαντικά μπορώ να προσδιορίσω τα δεδομένα του πραγματικού χρόνου.
Διαισθαντικά, λοιπόν, πιστεύω ότι μετά τα τελευταία γεγονότα,όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη, μπαίνουμε σε μια σκοτεινή περίοδο όπου η απώλεια της πραγματικής πολιτικής εκπροσώπησης και η προσπάθεια αντικατάστασής της από ανώνυμες οικονομικές δυνάμεις, μας οδηγεί σε πολύ σκοτεινά μονοπάτια που επανέρχονται στην Ευρώπη. Μια Ευρώπη που στήθηκε πάνω στις αξίες της ανεκτικότητας, της Δημοκρατίας μεταξύ των εταίρων, μετατρέπεται και πάλι σε ένα ξενοφοβικό αποκρουστικό αμάλγαμα το οποίο είναι έτοιμο να εξαφανίσει τον ίδιο του τον εαυτό, μαζί με τους ανθρώπους που ονειρεύτηκαν ένα καλύτερο μέλλον.
Ο Κώστας Βαρώτσος είναι καθηγητής της Αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μέλος της Ακαδημίας Engelberg της Ελβετίας.
πηγή: aixmi.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου