"Λόγος και σιωπή"

Στη σύγχρονη διάσταση των πραγμάτων ο λόγος τίθεται στον αντίποδα της σιωπής. Λογική συμβατότητα που παίρνει τις αποστάσεις της από κάθε παράδοξη σύμβαση που "συγχέει" τα δυο μεγέθη. Στην παρουσία της σιωπής, ο φανερός λόγος απουσιάζει και στη φανέρωση του λόγου, η παρούσα σιωπή γίνεται άφαντη. Η κλασσική κληρονομιά αγνοείται και αρκετές φορές περιφρονείται. Η σιωπή δεν είναι πια χρυσός ή δεν μπορεί να είναι πια χρυσός, εφόσον η "πρόοδος" της κοινωνίας μας δεν το επιτρέπει. Η οντολογία παίρνει τη θέση της στη "λαμπρή ιστορία" και ταυτόχρονα παραχωρεί τα πρωτεία της στον ψευτοηθικισμό που εισβάλει κυριαρχικά στο χώρο και στο χρόνο. Αντιπροσωπευτικό το αξίωμα που επικρατεί σήμερα στις σύγχρονες σχέσεις επικοινωνίας όπου περισσότερη αξία έχει το να μιλούν για κάποιον ή για κάτι και λιγότερο ενδιαφέρει το τί λένε γι’ αυτόν.

Η δημιουργία εντυπώσεων παίρνει την πρώτη θέση και ακολουθεί σε δεύτερη μοίρα το ποιόν των εντυπώσεων που προκύπτουν. Η σιωπή είναι απαγορευμένο είδος, παρότι είναι παρούσα ως (μορφή κενού λόγου) περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η νεκροφάνεια βαπτίζεται ζωή και η απουσία, παρουσία. Ο λόγος άλλωστε αποτελεί δημοκρατική κατάκτηση και αναφαίρετο δικαίωμα. Το τι λέγεται είναι άλλο θέμα. Η "υιοθεσία" έγινε και όλοι είναι παρόντες και λαλίστατοι. Οι πολιτικοί, διανοούμενοι, επιστήμονες και τώρα τελευταία οι παντογνώστες δημοσιογράφοι. Ο λόγος ταυτίζεται σήμερα με την αναπνοή και η απουσία του με την ασφυξία. Ο λόγος δεν αναπαράγει πλέον την συνήθεια. Η ασυμβατότητα αποτελεί πλέον ανάγκη ύπαρξης όπου το ψέμα καλείται αλήθεια και το σκοτάδι φως. Και παντού και πάντα ο λόγος. Το ήθος δεν παλεύει με την ανηθικότητα αλλά με την ίδια του την έλλειψη. Χθες είχαμε το ανήθικο, σήμερα έχουμε το άηθες. Η ειρήνη ξεχασμένη το ίδιο και η ευημερία το ίδιο και η πρόοδος. Τα τύλιξε όλα ο λόγος, ο λόγος της "αλογίας", ο άκαιρος, ο περίσσιος. Αυτός ο λόγος που ακολουθεί την αλογία των ενόχων όχι πάντως των δικαίων. Ίσως και ο λόγος αύριο να μην παλεύει με τη σιωπή αλλά με την ίδια του την ύπαρξη. Σήμερα έχουμε τον άλογο λόγο, αύριο ίσως δούμε την πλήρη απουσία του. Ποιός ξέρει, ίσως να είναι καλύτερα τότε.

 πηγή: X. Χριστοφόρης,ideodromion.blogspot.com