"Το χριστουγεννιάτικο δέντρο"

του Σταύρου Ψυχάρη

Το χριστουγεννιάτικο δένδρο µάς κλείνει το µάτι εδώ και δυο-τρία χρόνια!
Φορτωµένο µε πολύχρωµα στολίδια, µοιάζει να ακκίζεται καθώς απολαµβάνει τον θαυµασµό των µικρών παιδιών που περιµένουν να βρουν κάποιο δώρο µέσα στιςφυλλωσιές του… Σύµβολο ενός άκρατου καταναλωτισµού το δένδρο των Χριστουγέννων, φαντάζει από µακριά πλούσιο δειγµατολόγιο των αγαθών που ανεβάζουν την ποιότητα της ζωής µας. Οταν όµως πλησιάσεις, διαπιστώνεις ότι πλαστικές αποµιµήσεις είναι τα πλούσια δώρα που κρέµονται στα κλαδιά του. Η διαδροµή από την ψευδαίσθηση της αφθονίας ως την πραγµατικότητα της ανέχειας είναι πολύ σύντοµη.

Οι έλληνες πολίτες πραγµατοποίησαν µιαν ανώµαλη προσγείωση στην πραγµατικότητα, ανακαλύπτοντας ότι άνθρακες εισίν και οι καταθέσεις τους που κινδυνεύουν να εξανεµισθούν και οι µετοχές τους που γίνονται παλιόχαρτα και τα ακίνητά τους που µένουν ξενοίκιαστα και τα αυτοκίνητά τους που καταπίνουν όλο και περισσότερα ευρώ – όλα τα αγαθά στα οποία στήριξαν τη ζωή τους µοιάζουν στολίδια σε ένα χριστουγεννιάτικο δένδρο που θα αποκοµίσει ο σκουπιδιάρης προσεχώς.
Και τι µένει τελικά; Είναι οι αλήθειες για την καθηµερινή ζωή µας. Μια περιπέτεια που τη συνθέτουν πολλές µικρές ιστορίες στις οποίες δεν δίνουµε τη σηµασία που πρέπει.
Τέτοιες ηµέρες αξίζει να αποφύγουµε την πολιτικολογία και να στρέψουµε το βλέµµα στον πλησίον µας.
Η Ελλάδα πρέπει να παύσει να είναι ένα χριστουγεννιάτικο δένδρο. Να απαλλαγεί από τα φανταχτερά στολίδια και τα κληρονοµικά τιµάρια και να βαδίσει µε σταθερά βήµατα προς το µέλλον.

απόσπασμα από το άρθρο: Ο Εισαγγελεύς και το δέντρο, στο tovima.gr