Το κόμμα της δραχμής είναι εδώ. Περιμένει την αδιαφορία του κόσμου και την ανικανότητα των πολιτικών να πάρει σάρκα και οστά για να επιβληθεί. Οι αρχηγοί των κομμάτων πρέπει να αφήσουν πίσω ότι έμαθαν από τους «πολιτικούς τους μέντορες» και να αναζητήσουν νέα πολιτική αντιμετώπιση στην διακυβέρνηση του κράτους - αν θέλουν να μείνει η χώρα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.
H χώρα μας - κι όχι μόνο αυτή, θεραπεύεται από βαριά αρρώστια. Όσο φαινόταν υγιής - τριάντα χρόνια τώρα, έκρυβε τους επιθετικούς ιούς που δυνάμωναν στα σπλάχνα της. Τώρα που ο πυρετός έχει χτυπήσει κόκκινο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της κοινωνίας, τα συμπτώματα της αρρώστιας που την είχαν κλονίσει εκδηλώνονται - ως σκάνδαλα, συμπαρασύροντας τους υπεύθυνους που τα δημιούργησαν αναζητώντας γιατρειά. Είναι καθήκον μας να μην χαριστούμε άλλο στους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και σε ορισμένους πολιτικούς και βουλευτές που συνεργάστηκαν - για προσωπικό κέρδος, προκαλώντας διάβρωση στο σύστημα που τελικά οδήγησε το κράτος στο χείλος της άτακτης χρεωκοπίας.
Το ζητούμενο είναι να τους ξεφορτωθούμε, δίχως να παρασυρθούμε στο βάραθρο που θέλουνε να τσακιστούμε : Στην δραχμή. Πως όμως;
Προτείνω να πάψουμε να σκεφτόμαστε και να συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο πολιτικό τρόπο που λειτουργούσαμε πριν ορκιστεί η κυβέρνηση συνεργασίας. Δεν χρειαζόμαστε βουλευτή που π.χ. θα διορίσει τον ξάδερφο, η την κόρη, η τον γιο στο Δημόσιο. Χρειαζόμαστε βουλευτή που θα βγάλει από το Δημόσιο τον άχρηστο ξάδερφο που μπήκε δίχως να γνωρίζει να διαβάζει ελληνικά στο υπουργείο πολιτισμού, την κόρη που δεν ξέρει αγγλικά και που είναι διορισμένη μεταφράστρια στο υπουργείο εξωτερικών και τον γιο που δεν πατάει ποτέ στην Ε.Ρ.Τ και που πληρώνεται τον μισθό του και τα επιδόματα μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει. Χρειαζόμαστε βουλευτή που θα ξεσκεπάσει την διαφθορά - ακόμη και του αρχηγού του, αν ευσταθεί, κι όχι βουλευτή που θα πάρει παράδειγμα από τον υπουργό του και με ελαφριά συνείδηση θα διευρύνει την διαφθορά προς τον κόσμο. Αυτόν τον βουλευτή και πολιτικό πρέπει να αναζητήσουμε.
Υ. Γ : Έχω μια απορία. Γιατί η πρώτη κίνηση που έκανε ως υπουργός εθνικής Άμυνας ο κ. Αβραμόπουλος ήταν να επαναφέρει στο στράτευμα το καθεστώς που ίσχυε τα τριάντα τελευταία χρόνια; «Το καθεστώς της Αξιοκρατίας» όπως δήλωσε με αυστηρό τόνο στην τηλεόραση; Δεν φαντάζομαι να θέλει να πείσει ότι προϊόντα αυτής της «αξιοκρατικής» αξιολόγησης ήταν οι ανώτατοι στρατιωτικοί που τα τριάντα τελευταία χρόνια κάνανε πλάτη στους πολιτικούς τους προϊστάμενους, υπογράφοντας άχρηστες πανάκριβες αγορές όπλων, προκαλώντας τεράστια μαύρα κέρδη στους εμπλεκόμενους και εξαγριώνοντας την κοινωνία;
πηγή: protagon.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου