Alvin Ailey, αναμορφωτής του σύγχρονου χορού

Νέοι, ωραίοι, αθλητικοί, ταλαντούχοι, άψογοι. Ένα μπουκέτο από εικοσάρηδες χορευτές που εκφράζουν τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της Αμερικής αλλά και τις σύγχρονες τάσεις του χορού, η νέα γενιά των περίφημων μπαλέτων του Αλβιν Εϊλι έρχεται στην Ελλάδα για παραστάσεις. Στη Θεσσαλονίκη (22, 23 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής) και στη συνέχεια στην Αθήνα (25, 26, 27/11 στο θέατρο «Παλλάς») τα Alvin Ailey ΙΙ θα παρουσιάσουν το ιστορικό «Revelation» -ένα έργο σταθμό για την αφροαμερικάνικη ταυτότητα- και επτά ακόμα εναλλασσόμενες χορογραφίες που πατούν στην παράδοση, πιάνουν τον παλμό του σήμερα και επιταχύνουν τα βήματα προς το μέλλον.

Συγκεκριμένα παρουσιάζουν τη γεμάτη ηλεκτρισμό και πάθος χορογραφία «Shards» του Ντόναλντ Μπερντ, το «Splendid Isolation ΙΙ» της Τζέσικα Λανγκ, έναν ύμνο στη γυναίκα, το «The Hund» του Ρόμπερτ Μπατλ, που αναπαράγει την αγριότητα της ανθρώπινης φύσης. Αντικρουόμενες καταστάσεις, όπως σύγχυση και ανταγωνισμός αλλά και γιορτή και ευημερία, εκφράζει το έργο «Refe-rence Point» του Τρόι Πάουελ. Ο Τανγκ Νταο αναμοχλεύει τη μνήμη με το «Echoes», ενώ η Κάιλι Αμπραμς αναμειγνύει το χιπ χοπ με τον κλασικό χορό για να περιγράψει τη ζωή στο περιθώριο.
Εχουν περάσει πάνω από 50 χρόνια από τότε που ο καινοτόμος Αλβιν Εϊλι παρουσίασε στη Νέα Υόρκη, σε μια εποχή με έντονα τα συμπτώματα του ρατσισμού, το «Revelation» (Αποκαλύψεις), που βασίζεται σε νέγρικα θρησκευτικά τραγούδια τα οποία πάντρεψε περίτεχνα με το δυτικό, θεατρικό, στιλιζαρισμένο χορό, θέλοντας να υπογραμμίσει τη δύναμη της αφροαμερικανικής ψυχής αλλά και του ανθρώπινου σώματος. Εξέφρασε πανανθρώπινα συναισθήματα που απορρέουν από τις παιδικές του αναμνήσεις στην εκκλησία των μαύρων του Νότου, ενώ ανέδειξε μια ιδιαίτερη κινησιολογική γλώσσα, που απελευθερώνει το σώμα.
Παρ' ότι δεν ενσωμάτωσε στην προσωπική του αφήγηση κάποιου είδους «πολεμική» όσον αφορά το ζήτημα των φυλετικών διακρίσεων, ο Εϊλι κατάφερε να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, να προβάλει ως ισότιμη και ανεξάρτητη τη «Μαύρη Αμερική» και να γίνει ένα σύμβολο του αγώνα για ισοπολιτεία και αξιοπρέπεια.
 «Ο Αλβιν Εϊλι έκανε τους ανθρώπους να δουν διαφορετικά τον χορό: ως αντανάκλαση του εαυτού τους» μας λέει η καλλιτεχνική διευθύντρια των Alvin Ailey ΙΙ, Σίλβια Γουότερς. «Ανέδειξε την αφροαμερικανική κληρονομιά και την αξία του μοντέρνου χορού. Διεύρυνε το ρεπερτόριο της ομάδας συμπεριλαμβάνοντας έργα άλλων χορογράφων. Ενθάρρυνε την έκφραση διαφορετικών χορευτικών στυλ και επιδίωξή του ήταν αυτό που ονόμαζε "ολικός χορευτής" -αυτός που ισάξια έχει ικανότητες στον κλασικό, μοντέρνο, τζαζ και έθνικ χορό. Επίσης από νωρίς η ομάδα ήταν πολυπολιτισμική, καθώς συμμετείχαν χορευτές από πολλά έθνη και φυλές. Μια αληθινή έκφραση του τι σημαίνει να είσαι Αμερικανός».
Να πώς το έθετε ο ίδιος: «Να προαγάγουμε τον χορευτικό πολιτισμό, διαφυλάσσοντας αλλά και εμπλουτίζοντας την παράδοση. Να γνωρίσουμε την ιστορία της τέχνης μας για να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις τάσεις της. Να καλλιεργήσουμε την ελευθερία επιλογής ανάμεσα στο κλασικό και στο μοντέρνο και κυρίως να ενθαρρύνουμε τη συμμετοχή του κοινού σε αυτή τη διαδικασία, εμπνέοντας και ενώνοντας ανθρώπους κάθε φυλής, γένους και ηλικίας. Όνειρό μας να εκφραστεί η ανθρώπινη φύση, μέσα από την κίνηση».